|
Derginin Adı:
|
Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature
|
|
Cilt:
|
2020/6
|
|
Sayı:
|
1
|
|
Makale Başlık:
|
KLASİK TÜRK ŞİİRİNDE ONAMATOPE(YANSIMA) SANATI
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
KLASİK TÜRK ŞİİRİNDE ONAMATOPE(YANSIMA) SANATI
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
11.02.2020
|
|
Okunma Sayısı:
|
2
|
|
Makale Özeti:
|
Edebî eserler, ifade biçimi bakımından ikiye ayrılırlar: Nesir ve şiir (nazım). Klasik Türk edebiyatında genel kabule göre nesir;
daha dağınık ve serbest bir ifade biçimine sahiptir.
Şiir ise belli bir ölçü ve düzen dâhilinde icra edilen bir tür olarak algılanmıştır. Daha sistemli ve mevzun bir ifade biçimine sahip
olan şiir, bu sebeple klasik Türk şiirinde “ipliğe inci dizmek” tabiri ile kavramsallaşmıştır. Klasik Türk edebiyatında nesir ve şiir
mukayese edildiğinde, ortak noktalarının sanat (inci) olarak telakki edilmeleri olduğu açıkça görülecektir.
Şiir, seslerin, kelimelerin uyumlu bir şekilde düzenlenmesi sanatıdır. Şiir sanatının meydana getirilmesi safhasında; ahenk
oluşturmak, duyguyu daha kuvvetli bir biçimde yansıtabilmek maksadıyla şairler, farklı arayışlara yönelmişlerdir: Asonans,
aliterasyon, kelime ve ses tekrarları, paralellikler, vezin ve ritim; şairlerin şiirde ahengi tesis etmede yararlandıkları unsurlardır.
Kuşkusuz, ahengi oluşturan bu unsurlardan ses değerinin anlamla ilişkilendirilebilenleri daha değerlidir. Bu çalışmamızda;
şiirde anlamı ve duyguyu daha güçlü ifade edebilme imkânı sunan, kısaca “şiirde ses unsurunun anlamı pekiştirmesi” olarak
niteleyebileceğimiz onamatope (yansıma) sanatının kaynağını, klasik Türk şiirinde ne ölçüde ve ne şekilde yer aldığını ortaya
koymaya çalışacağız.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
The literal works go into division in terms of the wording: prose and poem ( poetry). The prose has got more disconnected and
free wording according to the general acceptance in The Classical Turkish Literature.
The poem has been perceived as a type which is made in a certain extent and order. Thus the poem which has more
systematical and clean wording has been conceptualized with the expression of “ stringing the pearl to the thread” in The
Classical Turkish poem. When the prose and poem are compared in The Classical Turkish literature, it will be clearly seen that
their common point is that they are considered as art (pearl).
The poem is an art that the voices and words are conformably arranged. The poets have gone towards the different seekings
in the purposes of establishing a harmony, reflecting the feeling in a stronger way; during the process that the art of poem is
made: Assonance, alliteration, word and voice repetitions, parallelism, cadency and rhythm; are the factors that the poets use
in creating the harmony in poem. Definitely, those that the voice value is associated with the meaning are more valuable
among these factors that their harmony is made. In our study; we will try to reveal what an extent and way the source of
onomatopoeia ( reflection) art that we can briefly describe “ the factor of voice reinforces the meaning in poem”, which gives
an opportunity to express the meaning and feeling in a stronger way in the poem, is included in The Classical Turkish poem.
|