|
Makale Özeti:
|
Bu çalışmanın amacı; hemşirelerin sessiz kaldığı konuların neler olduğunu, sessizleşme nedenlerini ve sessizleşmenin hem hemşire ve hem de hastane yönetimi açısından algılanan sonuçlarını ortaya koymaktır. Çalışma Ocak-Şubat 2013 tarihleri arasında Ankara’daki bir devlet hastanesinde yapılmış ve Çakıcı (2010) tarafından geliştirilmiş olan anket formu kullanılarak, basit rastgele örnekleme yöntemiyle seçilen 200 kişiden geri dönüş yapan 137 hemşireye uygulanmıştır. Anket yüz yüze gerçekleştirilmiştir. Verilerin analizinde betimsel istatistikler yapılmıştır. Araştırma sonucunda hemşirelerin çoğunun (%65,7) yöneticilerine karşı sessiz kaldıkları saptanmıştır. Hemşirelerin en az sessiz kaldıkları konu“taciz olayları” (%75,2) olurken, sessiz kalmalarında en çok etkili olan neden “yöneticilerin sözde ilgileniyor görünmesi” (%18,2) olmuştur. Hemşirelerin yöneticilerle konuşamadığı durumlarda, öncelikle konuştuğu kişiler kendi meslektaşları olmuştur (%64,2).Yeni bir konu olan sessizlik konusunda, sağlık alanında daha fazla araştırma yapmak gerektiği, yapılacak araştırmalarda sessizliğin nedenleri, sonuçları ve kurum performansına etkileri, çalışanların örgütsel davranışına yansımalarının ele alınması önerilebilir.
|