|
Derginin Adı:
|
Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
|
|
Cilt:
|
2025/1
|
|
Sayı:
|
53
|
|
Makale Başlık:
|
Magical Realism in Evliya Çelebi’s Seyahatname
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
Evliya Çelebi’nin Seyahatname’sinde Büyülü Gerçekçilik
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
25.06.2025
|
|
Okunma Sayısı:
|
0
|
|
Makale Özeti:
|
Aristotle accentuates the significance of a lifelike depiction in drama and poetry. As a result, realistic art and literature display hostility to creativity and inventiveness beyond the limits of what is believable and plausible. Apart from true to life portrayals, no description is allowed. This is the reason why factions and groups characterised by nontraditional artistic methods emerge in contrast to the teachings of traditional realism. Their original ideas, styles, and techniques stand as opposed to the elements of canonical formation. As a literary mode, magical realism questions the authority and significance of traditional realist teaching. It displays a realistic world view where the ordinary and extraordinary exist together. Magical realism revisits the world, and redefines the essence of existence. Magical realism is where the familiar may become exceptional and extraordinary. This paper claims that the seventeenth-century Ottoman explorer Evliya Çelebi’s travelogue Seyahatname pictures some of the earliest illustrations of magical realism as a style of writing. His ten-volume narrative gives a description of the empire and the neighbouring lands and cultures. The study asserts that although Evliya Çelebi represents reality as it is, his chronicles and descriptions feature the magical realist marvellous and supernatural.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Aristoteles drama ve şiirde gerçekçi bir tasvirin önemini vurgular. Sonuç olarak gerçekçi sanat ve edebiyat, inanılır ve makul olanın sınırlarını aşan yaratıcılığa ve buluşçuluğa düşmanlık sergiler. Gerçek hayattaki tasvirler dışında hiçbir açıklamaya izin verilmez. Geleneksel gerçekçilik öğretilerinin aksine, geleneksel olmayan sanatsal yöntemlerle nitelendirilen hizip ve grupların ortaya çıkmasının nedeni budur. Bunların özgün fikirleri, üslupları ve yöntemleri kanonik oluşumun unsurlarına zıttır. Edebi bir tarz olarak büyülü gerçekçilik, geleneksel gerçekçi öğretinin yetki ve önemini sorgular. Sıradan ve sıra dışının bir arada var olduğu gerçekçi bir dünya görüşünü sergiler. Büyülü gerçekçilik dünyayı yeniden ziyaret eder, varoluşun özünü yeniden düşünür ve yeniden tanımlar. Büyülü gerçekçilik, bilinenin olağanüstü ve sıra dışı hale gelebileceği yerdir. Bu çalışma, on yedinci yüzyıl Osmanlı gezgini Evliya Çelebi'nin Seyahatname’sinin bir yazı tarzı olarak büyülü gerçekçiliğin en eski örneklerinden bazılarını resmettiğini savunmaktadır. Evliya Çelebi’nin on ciltlik anlatısı imparatorluğun, komşu toprakların ve kültürlerin bir tanımını verir. Araştırma, Evliya Çelebi gerçeği olduğu gibi yansıtsa da, anlattığı olaylar ve tasvirlerin büyülü gerçekçiliğin harikulade ve doğaüstü unsurlarını barındırdığını öne sürer.
|