|
Derginin Adı:
|
Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
|
|
Cilt:
|
2022/2
|
|
Sayı:
|
48
|
|
Makale Başlık:
|
Toulmin’in Kıyas Eleştirisi Üzerine Bir İnceleme
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
A Treatise on Toulmin’s Critique of Syllogism
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
27.12.2022
|
|
Okunma Sayısı:
|
0
|
|
Makale Özeti:
|
Toulmin kendi argüman modelini oluştururken kıyasa yönelik bazı
eleştiriler gündeme getirmektedir. Kıyasın mantık adı altında sadece
teorik ve zihinsel bir hesaplama aracına dönüşmesi; kıyasın pratik
alanlarda kullanılmaması; kıyası oluşturan ögelerdeki belirsizlikler;
kıyasın geleneksel okunuş biçimi; kıyastaki öncüllerin varlıksal içerim
bildirip bildirmemesi; kıyasın alan belirsizliği, bütün bunlar söz
konusu eleştirilerin en dikkat çekici olanlarıdır. Ancak Toulmin kıyası
eleştirirken Aristoteles’in kıyas anlayışını yanlış anlamış
görünmektedir. Çünkü o, söz konusu eleştirilere alternatif olarak
özellikle retorik model üzerine yoğunlaşsa da, Aristoteles’in
felsefesinde kendisine önemli işlevler atfedilen diyalektik kıyasları
konu edinmemekte ve analitik kıyasları yeterince açık hale
getirmemektedir. Diğer taraftan, Toulmin’in kendi argüman modeli
kıyastan pek çok etkilenim içermektedir. Bununla birlikte,
Aristoteles’in retoriğindeki pek çok kapalı nokta Toulmin’in kıyas
hakkındaki tartışmaları sayesinde aydınlanmaktadır. Bu bakımdan,
Toulmin’in söz konusu eleştirilerini tartışmaya açmak kıyasa yönelik
geleneksel bakış açısını sorgulamaya ve belki de değiştirmeye ve
geliştirmeye yönelik önemli bir potansiyel içermektedir. Netice olarak
biz filozofun eleştirilerinin sadece kıyasın değil aynı zamanda
argümanın da daha iyi anlaşılmasına önemli katkılar sağladığını iddia
ediyoruz.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Toulmin while constructing his own argument model brings up some criticisms of syllogism.
Transformation of syllogism into just a theoretical and mental calculation tool under the name of logic;
that syllogism is not used in practical fields; obscurities of the constituent parts in syllogism; traditional
reading order of syllogism; whether or not premises in syllogism state the implication of existence;
field obscurity of syllogism, all these are the most striking of the mentioned criticisms. But, while
Toulmin criticizes syllogism, he seems to have misapprehended Aristotle's understanding of syllogism.
That is, although he especially focuses on the rhetorical model offering as an alternative to the
mentioned criticisms, he does not discuss the dialectical syllogisms to which important functions are
attributed in Aristotle's philosophy, and does not make analytical syllogisms clear. On the other hand,
Toulmin's own argument model contains many influences from syllogism. However, many ambiguous
points in Aristotle’s rhetoric are enlightened thanks to Toulmin's discussions on syllogism. In this
respect, opening Toulmin's relevant criticisms up for discussion has a big potential to the questioning
and perhaps changing and developing the traditional perspective on syllogism. As a result, we claim
that his criticisms make significant contributions to a better understanding of not only syllogism but
also argument.
|