|
Derginin Adı:
|
Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
|
|
Cilt:
|
2022/2
|
|
Sayı:
|
48
|
|
Makale Başlık:
|
André Lefevere’nin Yeniden Yazma Kavramı Bağlamında Nizâmi Gencevî’nin Leyla ile Mecnun Adlı Mesnevisinin Çevirilerinin Değerlendirilmesi
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
Evaluation of the Translations of Nizami Ganjavi's Masnavi named Leila and Majnun in the Context of the André Lefevere Concept of Rewriting
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
27.12.2022
|
|
Okunma Sayısı:
|
0
|
|
Makale Özeti:
|
Çeviri, sadece farklı milletlerden farklı insanların iletişiminde değil, aynı
zamanda bir milletin siyasetinin, kültürünün ve toplumunun
gelişmesinde de önemli bir rol oynamaktadır. Farsçadan Türkçeye birçok
eser tercüme edilmiş, her iki dil ve kültür etkileşim içinde olmuştur. Bu
çalışmada, İranlı şair Nizâmi Gencevî’nin hamselerinden biri olan Leyla ile
Mecnun adlı mesnevisinin Ali Nihat Tarlan (1965), A. Naci Tokmak (2013)
ve Samed Vurgun (2019) tarafından yapılan Türkçe çevirileri, Belçikalı
bilim insanı André Lefevere tarafından öne sürülen “yeniden yazma”
kavramına göre değerlendirilmektedir. Çalışmada ilk olarak “yeniden
yazma” kavramı genel hatlarıyla ele alınarak çalışmanın genel çerçevesi
belirlenmektedir. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde
André Lefevere’nin savunduğu çeviride yeniden yazma kavramı
hakkında bilge verilmektedir. İkinci bölümde çalışmanın
temellendirilmesi için kaynak metin ve yazarı hakkında kısaca bilgi
verilmektedir. Üçüncü bölümde çeviri aracılığıyla yapıtların farklı
kültürlere taşındığı savunulan yeniden yazma kavramı doğrultusunda
kaynak ve erek metinlerden alınan örneklerle çevirmen yorumları, çeviri
stratejileri tespit edilmektedir. Çalışma, kaynak metin aktarımının erek
metinlerdeki görünümünü, çevirmenin ekleme ya da çıkarma yapıp
yapmadığını ve çevirmenin yeniden yazma eylemini tespit etmeyi
amaçlamaktadır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Translation plays an important role, not only in communication between people of different
nationalities, but also in the development of politics, culture, and society. Many works have been
translated from Persian to Turkish, and the languages have been in interaction for centuries. In this
study, Turkish translations of Leila and Majnun, one of the masnavi of the Iranian poet Nizami Ganjavi,
by Ali Nihat Tarlan (1965), A. Naci Tokmak (2013) and Samed Vurgun (2019) are evaluated according
to the concept of rewriting put forward by the Belgian scientist André Lefevere. The general framework
of the study is determined by first considering the concept of rewriting in general terms. This study
includes three parts. In the first part, information is provided about the concept of rewriting in translation, as advocated by André Lefevere. In the second part, brief information about the source text
and its author are provided to justify the study. In the third chapter, translator comments and
translation strategies are determined with the examples taken from source and target texts in line with
the concept of rewriting, which claims to transfer works to different cultures through translation. The
study aims to determine the appearance of the source text transfer in the target texts, whether the
translator adds or removes something, and the translator’s rewriting action.
|