|
Derginin Adı:
|
Sınırsız Eğitim ve Araştırma Dergisi
|
|
Cilt:
|
2018/3
|
|
Sayı:
|
3
|
|
Makale Başlık:
|
Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Kişi Ad ve Soyadlarının Sınıflandırılması ve Okuma Metinlerinde Kullanımı
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
The Classification of Turkish Names and Surnames and their Usage in Reading Texts in Teaching Turkish as a Foreign Language
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
15.07.2019
|
|
Okunma Sayısı:
|
1
|
|
Makale Özeti:
|
Yabancı dil olarak Türkçe (TYD) öğretiminde kelime öğreniminin zor olma nedeni, farklı diller arasındaki sözcüklerin biçimsel özellikleri ile Türkçenin sondan eklemeli bir dil olmasından kaynaklanan yapım ve çekim eklerinin farklı yapılandırılması gösterilebilir. Her ikisi de anlamayı ve üretimi zorlaştıran unsurlardır. Söz varlığının kolay ve kalıcı öğrenilebilmesi sözcüklerin bilişsel düzeye hitap etmesi kadar anlamsal metinlerin oluşturulmasına da bağlıdır. Bunun için metin ve metni oluşturan sözcüklerin arasındaki bağın güçlü olması beklenir. Türkçede kişi adları farklı anlam taşıyan sözcük gruplarında hazırlanabilir ve bu özellik yabancı öğrencilere sezdirilirse öğrenmeye katkıda bulunulabilir. Bu çalışma, kişi ad ve soyadlarının sınıflandırılması, okuma metinlerinde kullanılması ve örüntülenmesi durumunda kalıcı öğrenmeyi ne kadar sağlayabileceğini sorgulamaktadır. Bu nedenle Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi dersini alan öğretmen adaylarına kişi ad ve soyadlarını sınıflandırmaları ve sınıflandırmaya göre metin üretmeleri istenmiş, hangi adları ne tür metinlerde kullandıkları belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca, kişi ad ve soyadlarının TYD kitaplarındaki durumu da gözden geçirilmiştir. Sonuçlar öğretmen adaylarının kişi adlarını sınıflandırmada doğa, duygu, kahramanlık, mevsim, din, sayı, eylem, sıfat unsurlarını kullandıklarını ancak metin üretmede kişi ad ve soyadlarından yeteri kadar yararlanamadıklarını; TYD kitaplarındaki kişi ad ve soyadı kullanımlarının sınıflandırma ve biçim açısından yeterli olmadığını göstermiştir. Bu alanda çalışmaya rastlanmamış olmasının alana katkıda bulunacağı varsayılmaktadır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
The reasons why lexical teaching of Turkish as a foreign language (TFL) is difficult are likely to come from the lexical diversity between native and target language(s). In addition, Turkish is an agglutinative language, taking several derivational and inflectional suffixes during word forming process. The prevailing way to learn Turkish lexicon easily and permanently is based on cognitive recognition of word formulations as much as producing them appropriately in contextual texts. Therefore, to achieve this target, the forge a link between vocabulary and text is expected to be strong. In Turkish, proper names are closely tied in specific classifications; hence, this feature is benefitted as positive perceptions/outcomes for foreign learners so that learning is accomplished in short-lasting process. The main aim of this study is to investigate the probable classifications of Turkish proper names and their usage in reading texts to provide permanent learning. It also aims to identify the extent to which Turkish proper names are used in TFL textbooks. For the former, the prospective teachers, taking course entitled Teaching Turkish as a Foreign Language, were requested to make a list of proper names according to any classification and produce a reading text accordingly. The results indicate that prospective teachers use proper names in the classification of nature, emotion, bravery, season, religion, number, adjective, verbs, and so on; however, they fail to produce antroponymy-based texts in context. In addition, TFL textbooks are observed to be insufficient to present Turk Antroponomy. Encountering no research on this issue is considered as an important contribution to the field.
|