|
Derginin Adı:
|
Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature
|
|
Cilt:
|
2017/3
|
|
Sayı:
|
4
|
|
Makale Başlık:
|
SAMİHA AYVERDİ’DEN ANLARI OLUŞTURAN ANILAR: KADIN YAZAR GÖZÜYLE İSTANBUL GECELERİ VE BOĞAZİÇİ’NDE TARİH
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
THROUGH A FEMALE LENS: A JOURNEY IN TIME AND SPACE IN THROUGH SAMİHA AYVERDİ’S İSTANBUL GECELERİ AND BOĞAZİÇİ’NDE TARİH
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
31.10.2017
|
|
Okunma Sayısı:
|
2
|
|
Makale Özeti:
|
Yazar, mutasavvıf, ideolog Sâmiha Ayverdi'nin eserleri bugün daha çok hocası Kenan Rıfai’nin öğretileri ve tasavvuf ile
birlikte anılsa da toplumsal ve bireysel belleğin iç içe geçtiği, hiçbir klasik edebiyat türüne sığmayan anlatıları onu sıradışı bir
yazar yapar. stanbul, kaybolmuş bir medeniyetin başkenti, temsilcisi ve cisimleşmiş hali olarak Ayverdi’nin anlatılarında
toplumsal ve bireysel hikâyelerin kesişme noktasını oluşturur. Bu çalışma, Ayverdi'nin stanbul’u odağına aldığı iki metne,
stanbul Geceleri (1952) ve Boğaziçi’nde Tarih (1966) adlı eserlerine odaklanır. ki metnin bir diğer ortak özeliği yazarın
kadınlık deneyimlerine yaptığı vurgudur. ki metindeki kadın imgeleri üç farklı ama aynı zamanda tamamlayıcı açıdan ele
alınır; bunlar yazarın kendini anlatıcı olarak konumlandırması, şehri anlatan yabancı kadın yazarlara metninde yer vermesi,
ve son olarak da stanbul’un bir kadın-şehir olarak tanımlanmasıdır. Yirminci yüzyıl Türk edebiyatında şehir, birey ve bellek
arasındaki ilişkiyi bir kadın mutasavvıfın perspektifinden gösteren bu çalışma aynı zamanda bu perspektifin güncelliğini
göstermeyi amaçlar.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
The work of Sâmiha Ayverdi (1905-1993), a prominent and prolific twentieth-century Turkish writer and Sufi, ranges from
novels to political pamphlets and historiographic accounts, and mostly reflects her commitment to Sufism and to her
mentor, Kenan Rifai. Another major theme in her work is Istanbul, the seat of the Ottoman Empire and its lost civilization. In
Istanbul Geceleri (1952) and in Boğaziçi'nde Tarih (1966) Ayverdi takes the reader on a journey in time and space along the
city, to seek the vision of the Ottoman past and elaborate on the many facets of loss, longing, and distance. These texts also
share a similar emphasis on the female experience of the city, and this article seeks to explore this experience through three
complimentary perspectives. The starting point is how the narrator identifies herself as a woman, next is the references to
the accounts of the city by foreign female travellers, and finally the emphasis is on the description of the city as a female
entity. By highlighting Ayverdi's idiosyncratic blend of the personal and the collective, the historical and the spiritual in her
accounts of Istanbul's cityscape, this paper traces the links between the construction of the self and memory from the
perspective of a female Sufi writer.
|