|
Derginin Adı:
|
Studies of The Ottoman Domain
|
|
Cilt:
|
2013/1
|
|
Sayı:
|
4
|
|
Makale Başlık:
|
Kırım Savaşı’nda Osmanlı Devleti’nin Hububat Ürünün İhracatını Yasaklaması
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
Ottoman Empire’s Restrain of Grains Export During The Crimean War
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
29.08.2013
|
|
Okunma Sayısı:
|
3
|
|
Makale Özeti:
|
Osmanlı Devleti’nin ekonomiye müdahale politikası ve herhangi bir malın ihracını
yasaklayabilme yetkisi, 1838 Balta Limanı Ticaret Antlaşması ile sınırlandırıldı.
Ancak Kırım Savaşı döneminde Osmanlı Devleti, hububat maddesinin ihracını,
artan tüketim ve 1853-1854 yıllarında devletin bazı yerlerindeki ürünün yeterli
olmaması nedeniyle yasakladı. Bu yasağa en büyük tepkiyi İngiltere ve Fransa
elçileri gösterdi. Fransa, İngiltere ve Avusturya’da hububat kıtlığı görüldüğü için
Osmanlı hububat ürününe her zamankinden daha çok ihtiyaç duyulmaktadır.
İngiliz elçisi, Osmanlı Devleti’nin hububat ihracatını yasaklamasının 1838 Ticaret
Antlaşması’na uygun olmadığını belirtti. Fransa elçisi ise Osmanlı Devleti’nde
hububat bolluğu olmasına rağmen ihracatının yasaklanmasının zulüm olduğunu
düşünmektedir. İngiliz ve Fransız elçileri, yasağın uygulanma zorunluluğu olsa
dahi Osmanlı Devleti’nin yapması gerekenleri takrir ile bildirdi. Osmanlı
Devleti’nin buna verdiği cevabı ve hububat ürününe getirdiği ihracat yasağı
uygulamasını nasıl sürdürdüğü incelenecektir.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
The authority of restraining of exporting any goods and interference into the
economy of Ottoman State had been limited with the 1838 Baltalimanı Trade
Agreement. However, during the era of the Crimean War, The Ottoman Empire,
had restrained the export of grains because of incrase in consumption and
insufficient harvest in some regions of the State between the years 1853– 1854.
The largest reaction to that restrain came from England and France. As far as there
was shortage of grain France, England, and Austria, there was greater need for
Ottoman Grain products than ever before. The British Ambassador, declared that
restrain on the export of grains of Ottoman State was against the 1838 Baltalimanı
Trade Agreement. The French Ambassador, thought that even the there was
abundancy in grain harvest, Ottoman State’s restraining the export was just cruelty.
The both ambassadors of France and England informed by a report about what to
be done even though there was obligation to obey the law about restraining. I tried
to study the reply of the Ottoman State to this and how it continued the application
of that restrain on grains export.
|